Os taironas foron un grupo indíxena que habitaba nos departamentos colombianos de Magdalena, Guajira e do Cesar, nas faldras da Serra Nevada de Santa Marta, incluíndo as concas dos ríos Guachaca, Don Diego, Buritaca e a zona baixa costeira comprendida dentro do Parque Nacional Natural Tayrona.
Trátase dun grupo de filiación chibcha.[1] Presúmese que o nome tairona poida estar relacionado cos termos teyuna e teiruna, que se atoparon en varias linguas dos pobos indíxenas que aínda sobreviven na serra de Santa Marta, todos eles de filiación arhuácica-magdalénica. Entre estes pobos atópanse os kogui, que presumiblemente poidan ser descendentes dos tairona.[2] Sobre a lingua dos kogui, suxírese que hai certo parentesco coa antiga lingua dos tairona; na actualidade aínda hai preto de 7 mil falantes de kogui-tairona.[3]